การแข่งขันกรีฑาเป็นกีฬาที่มีเสน่ห์ในตัวมันเองอย่างหนึ่ง นั่นก็คือ ความเร็วในการตัดสินผลการแข่งขันที่ใช้เวลาไม่เกิน 10 นาทีต่อรายการ ยิ่งเป็นพวกวิ่งระยะสั้น 100 เมตรนี้ ตัดสินในเวลาไม่เกิน 10 วินาที เท่านั้นเอง หนึ่งในการแข่งขันกรีฑาประเภทลู่ที่ดูกับแข่งจริงแตกต่างกันอย่างมากก็คือ วิ่งข้ามรั้ว การวิ่งด้วยความเร็วแล้วกระโดดข้ามรั้วในระยะที่กำหนดไปด้วยนั้นไม่ง่ายเลย เค้ามีเทคนิคการวิ่งอย่างไร
การวางเท้าเป็นเรื่องสำคัญ
การวิ่งข้ามรั้วแตกต่างจากการวิ่งระยะสั้นแบบอื่นตรงที่มีรั้วมาวางขวางระหว่างทาง นั่นทำให้การออกตัวเรื่องสำคัญที่นักวางต้องจัดระเบียบร่างกายให้ดีก็คือ เรื่องการวางเท้า พวกเค้าต้องเลือกการวางเท้าตั้งแต่ออกตัวเลยว่าจะต้องออกวิ่งจากเท้าไหนก่อน จะต้องวางเท้าไหนเป็นหลัก เท้าไหนเป็นเท้าสำหรับกระโดด (ซ้าย หรือ ขวา) ขึ้นอยู่กับความถนัด ระยะทางของรั้วแต่ละอันตั้งแต่อันแรกจนถึงอันสุดท้ายจะระยะเท่ากันตลอดดังนั้นหากออกตัวผิดขาจะทำให้การกระโดดผิดจังหวะตั้งแต่อันแรกจนถึงอันสุดท้าย ทำให้ความเร็วลดลง หรือ ล้มระหว่างทางได้
ไม่เพียงแค่การวางเท้าเท่านั้น ระยะทางเท่ากันแบบนี้ทำให้นักวิ่งข้ามรั้ว จะต้องทำการนับก้าวกันเลยเพื่อกะจังหวะได้ บางคนอาจจะนับ 9 ก้าวเท้าแล้วก้าวที่ 10 จะกระโดด ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนก้าวพ้นอันสุดท้าย แล้วพุ่งกี่ก้าวจะถึงเส้นชัย เค้านับกันแบบนี้เลย เพื่อให้ความเร็วตามระยะทางที่กำหนด
ลำตัว ตั้งตรง
หนึ่งในเทคนิคการวิ่งระยะสั้นให้เร็ว ก็คือ เราต้องตั้งลำตัวให้ตรง เมื่อการตั้งตัวตรงจะทำให้การวิ่งทำได้เร็วขึ้น แต่ถ้าเป็นการวิ่งข้ามรั้ว ลำตัวสำคัญกว่านั้นมาก นอกจากจะตั้งตรงอาจจะต้องดึงตัวเองให้สูงขึ้นด้วย พร้อมกับสายตามองตรงไปข้างหน้า เนื่องจากจะต้องใช้สายตาเพื่อกะระยะการก้าวข้ามรั้วการดึงตัวเองให้สูงขึ้นจะทำให้การยกตัวเพื่อก้าวข้ามรั้วได้ง่ายขึ้นด้วย
เทคนิคการกระโดด
เวลาเราดูการวิ่งข้ามรั้ว เราเคยสงสัยไหมว่า ทำไมนักกีฬาแบบนี้เค้าเก่งกัน วิ่งด้วยความเร็วขนาดนั้น แล้วทำไมกระโดดข้ามรั้วได้เหมือนกับไม่ได้กระโดดอะไรเลย แถมรั้วยังไม่ล้มอีกต่างหาก เค้ามีเทคนิคการกระโดด วิธีการอยู่ที่เรื่องจรดเท้ากระโดด นักกีฬาเวลาจะกระโดดจะจรดเท้าไปด้านหน้า ชี้ตรง ปลายเท้าอยู่ห่างจากรั้วประมาณ 7-8 ฟุต จากนั้นให้กดปลายเท้าพร้อมกับเหยียดเข่าให้ตรึง กดสปริงข้อเท้าให้กระโดดเต็มจากนั้นพุ่งไปด้านหน้า อาจจะมองดูว่าง่ายแต่กีฬาชนิดนี้เอาเข้าจริงยากกว่าที่คิดเยอะเลย